ŻURAW MANDŻURSKI
łac. Grus japonensis ang. Red – crowned Crane
WYSTĘPOWANIE
- Azja wschodnia – głównie wschodnie Chiny
ŚRODOWISKO
- Tereny podmokłe, bagna, pola ryżowe
POŻYWIENIE
- Wszystkożercy. Głównie małe płazy, ryby, gryzonie, owady, wodne bezkręgowce oraz rośliny.
CHARAKTERYSTYKA
- Brak widocznego dymorfizmu płciowego.
- Białe upierzenie, czarny ogon, szyja i głowa. Na czubku głowy charakterystyczna czerwona „czapeczka”, której kolor staje się jaskrawy, kiedy ptak jest pobudzony.
- Długość ciała – 138 – 152 cm, masa ciała – 7 – 10 kg, rozpiętość skrzydeł do 2,5 m.
ZACHOWANIE
- Gatunek wędrowny – podczas lotu formują klucz i wydają charakterystyczne dźwięki. Głos żurawia to klangor.
- Gatunek monogamiczny.
- Słynie z widowiskowych lęgów i „tańca”, który je poprzedza.
- Gniazduje tylko na obszarach ze stojącą martwą roślinnością, bagnach o głębokiej wodzie, co odróżnia go od innych gatunków żurawi, które preferują wody płytkie.
- Samica składa zwykle 2 jaja. Para wysiaduje je na zmianę przez 29 – 34 dni, potem wodzi młode. Pisklęta są zagniazdownikami. Do lotu są zdolne po ok. 95 dniach. Upierzenie młodych żurawi jest brązowawe z białymi plamkami.
- Żyją ok. 30 – 40 lat.
WARTO WIEDZIEĆ
- Jeden z największych przedstawicieli rodziny żurawi.
- W Azji wschodniej jest symbolem szczęścia i wierności.
STATUS I OCHRONA
- Kategoria VU (Vulnerable) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek narażony na wyginięcie. Objęty konwencją CITES i programem EEP.
- Liczebność populacji szacuje się na ok. 2300 dorosłych osobników, przy czym trend jest spadkowy.
- Główne zagrożenie dla gatunku to utrata i degradacja siedlisk.
|
