Wykaz gatunków « powrót

BIELIK OLBRZYMI

łac. Haliaeetus pelagicus                    ang. Steller’s Sea – eagle

WYSTĘPOWANIE

• Azja – wybrzeże wzdłuż Morza Beringa oraz wokół Morza Ochockiego.

ŚRODOWISKO

• Wybrzeża oraz zadrzewione doliny w niższych biegach rzek.

POŻYWIENIE

• Ryby, głównie łososiowate i mintaje, małe ptaki oraz ssaki oraz ich padlina, czasem morskie bezkręgowce (kraby, mięczaki).

CHARAKTERYSTYKA

• Długość ciała 85–105 cm, rozpiętość skrzydeł 195 – 245 cm, masa ciała samca 5 – 6 kg, samicy 7 – 9 kg.
• Ciemnobrązowe upierzenie z rozległymi białymi polami na zgięciach skrzydeł i czole. Ogon o kształcie klina. Dziób żółty, mocno wygięty. Tęczówka żółta. Obrączka oczna, woskówka i nogi pomarańczowożółte (u młodocianych jasnożółte). Szatę dorosłą uzyskują po 6 latach życia.

ZACHOWANIE

• Gatunek monogamiczny.
• Sezon lęgowy trwa od przełomu IV i V do IX. Gniazdo ma formę platformy z patyków o średnicy do 2,5 m i wysokości nawet do 4 m, przeważnie umieszczone jest wysoko, nawet do 30 m nad ziemią, na drzewie lub klifie. Samica znosi 1- 3 białych jaj. Inkubacja trwa ok. 40 dni, do opierzenia się piskląt mija około 70 dni. Przez kolejne 2 – 3 miesiące młode są jeszcze zależne od rodziców.
• Ofiary wypatruje z drzew, klifów, kry lub krąży 6 – 7 m nad wodą. Potem nurkuje w jej kierunku.

WARTO WIEDZIEĆ

• Samica ubarwiona jest podobnie do samca, ale może być do 19% większa od niego i o 79% cięższa. 
• Widowiskowe loty tokowe obejmują kołowanie nawet do 2 km nad ziemią, pościgi i akrobacje w powietrzu, jak nagłe nurkowanie lub lot po torze stromej spirali.
• Według najnowszych badań jest to ptak, który występuje w godle Polski. Świadczy o tym charakterystyczny, masywny, żółty dziób i nieopierzony skok.

STATUS I OCHRONA

• Kategoria VU (Vulnerable) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek narażony na wyginięcie. Objęty konwencją CITES (załącznik II) i programem ESB.
• Liczebność populacji szacuje się na ok. 5000 osobników.
• Główne zagrożenie dla gatunku to utrata siedlisk, zanieczyszczenia wód, utrudniony dostęp do bazy pokarmowej, nadmierne połowy ryb u azjatyckich wybrzeży.

Orłany z ZOO Płock to Lucjan i Barbara.

TYGRYS SYBERYJSKI

łac. Panthera tigris altaica                       ang. Amur Tiger

WYSTĘPOWANIE

• Azja, rosyjski Daleki Wschód (Kraj Nadmorski i Chabarowski), niewielkie populacje na granicy rosyjsko – chińskiej, w dolnym biegu Amuru, północnych Chinach i Korei Północnej.

ŚRODOWISKO

• Gęste lasy liściaste i mieszane, często brzozowe w pobliżu rzek i potoków.

POŻYWIENIE

• Mięsożerca. Poluje na duże ssaki kopytne (dziki, jelenie, sarny, piżmowce, łosie), ptaki i inne małe drapieżniki, czasem zwierzęta gospodarskie (bydło).

CHARAKTERYSTYKA

• Długość ciała samca (z ogonem) – ponad 3 m, samicy – 2,6 m, masa ciała samca – do 300 kg, samicy – do ok. 150 kg.
• Charakterystyczny, pasiasty wzór na sierści zapewnia kamuflaż. Zimowa sierść jest żółtawa i długa, a letnia – rudopomarańczowa z ciemnobrązowymi pręgami. Długość górnych kłów sięga 75 mm, a czasem nawet 90 mm.
• Żyje ok. 15 lat.

ZACHOWANIE

• Samotnik.
• Zajmuje rozległe terytorium. Terytorium samca obejmuje kilka terytoriów samic. Dziennie może pokonać nawet 20 km.
• Poluje z zasadzki, często w pobliżu wodopojów. Na 1 posiłek może zjeść nawet 40 kg mięsa.
• Świetnie skacze, nawet na odległość 6 m. Dobrze pływa, lubi wodę.
• Ciąża trwa ok. 110 dni. W miocie 2 – 6 młodych, które pozostają pod opieką matki do 3 roku życia.

WARTO WIEDZIEĆ

• Największy dziki kotowaty i najbardziej zagrożony wyginięciem
• Największy dziko żyjący osobnik, jakiego odnotowano – zastrzelony w ZSRR w 1943 – ważył 306,5 kg.
• Ponieważ zamieszkuje tereny, gdzie narażony jest na temperatury poniżej -40 °C, jako jedyny tygrys posiada w pachwinach i na brzuchu ok. 5 cm warstwę tłuszczu.
• Inna nazwa to tygrys amurski.

STATUS I OCHRONA

• Kategoria EN (Endangered) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek zagrożony wyginięciem. Objęty konwencją CITES (załącznik I) i programem EEP.
• Zagrożony wyginięciem głównie z powodu kłusownictwa dla futra i kości używanych w medycynie chińskiej, nielegalnego handlu, zmian klimatu, utraty siedlisk i bazy pokarmowej, konfliktów z człowiekiem. Szacuje się, że na wolności pozostało ok. 400 – 500 osobników.

W ZOO Płock mieszka obecnie para tygrysów - Cezar i Luna.

PANTERA ŚNIEŻNA

łac. Panthera uncia             ang. Snow Leopard

WYSTĘPOWANIE

• Azja Środkowa, od Rosji aż po Nepal.

ŚRODOWISKO

• Góry wysokie.

POŻYWIENIE

• Mięsożerca. Poluje głównie na górskie ssaki kopytne (koziorożce, markury, dziki, nahury, tary, piżmowce), świstaki, ptaki i małe kręgowce, czasem zwierzęta gospodarskie (bydło, drób).

CHARAKTERYSTYKA

• Długość ciała (bez ogona) 86 – 125 cm, długość ogona 80 – 105 cm, masa ciała 22 – 52 kg.
• Samice są mniejsze i lżejsze od samców.
• Krępe, dość krótkie łapy i długi, gruby ogon. Futro długie i gęste. Na białokremowej lub szarawej na grzbiecie i białej na brzuchu sierści widnieją czarne lub ciemnobrunatne rozetki i plamy. Gęste futro, zapewniające zwierzęciu ciepło i doskonały kamuflaż, dzięki któremu w swoim naturalnym środowisku pozostaje niemal niewidoczny.

ZACHOWANIE

• Aktywny w ciągu dnia oraz o zmierzchu.
• W poszukiwaniu zdobyczy przemierza terytorium łowieckie po stałych ścieżkach. Jest bardzo czujny i ostrożny. Żyje samotnie, jedynie w okresie godowym obserwowany bywa w parach.
• Po ciąży trwającej 90 – 100 dni rodzą się 2 – 3, rzadko 5 młodych. Z matką przebywają do 1 roku, a dojrzałość płciową osiągają w wieku 2 lat. Młode rodzą się w jaskiniach lub szczelinach skalnych, które są wyściełane sierścią matki.

WARTO WIEDZIEĆ

• Najpotężniejszy drapieżnik skalistych gór Ałtaju. Należy jednocześnie do najbardziej tajemniczych i nieuchwytnych, a w związku z tym także najsłabiej poznanych gatunków zwierząt.
• Zaobserwowanie pantery w jej naturalnym środowisku jest bardzo trudne, dlatego często bywa przez lokalne społeczności nazywana Duchem Gór.
• Inna nazwa to: irbis śnieżny, lampart śnieżny, uncja.
• Irbis jest ściśle powiązany z tygrysem, obydwa gatunki rozdzieliły się około 2 miliony lat temu.
• Cętkowany wzór sierści jest unikalny dla każdego osobnika.

STATUS I OCHRONA

• Kategoria VU (Vulnerable) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek zagrożony wyginięciem. Objęty konwencją CITES (załącznik I) i programem EEP.
• Zagrożony wyginięciem głównie z powodu kłusownictwa dla futra i kości używanych w medycynie chińskiej, nielegalnego handlu, zmian klimatu, utraty siedlisk i bazy pokarmowej, konfliktów z człowiekiem. Szacuje się, że na wolności pozostało ok. 4000 osobników.

Irbisy prezentowane w ZOO Płock to para Basira i Dexter.

TAPIR MALAJSKI

łac. Tapirus indicus                       ang. Malayan Tapir

WYSTĘPOWANIE

• Azja południowo – wschodnia, od Birmy i Tajlandii do Malezji i Sumatry.

ŚRODOWISKO

• Wilgotne lasy równikowe i monsunowe z gęstym podszytem.

POŻYWIENIE

• Głównie liście drzew i krzewów, owoce, nasiona oraz roślinność bagienna i wodna.

CHARAKTERYSTYKA

• Jedyny gatunek tapira występujący poza Ameryką Południową i Środkową. Ze wszystkich 4 gatunków największy i najmocniej zbudowany.
• Nos i górna warga zrośnięte i wydłużone tworzą krótką, chwytną trąbę. Charakterystyczne ubarwienie – głowa, szyja, barki, ogon i wszystkie kończyny czarne, reszta tułowia biała. Na kończynie przedniej 4, a na tylnej 3 palce, każdy zakończony kopytem. Ma 42 zęby.
• Żyje ok. 30 lat.
• Długość ciała 250 cm, wysokość w kłębie 90 – 120 cm, długość ogona 5 – 10 cm, masa ciała 250 – 350 kg.

ZACHOWANIE

• Prowadzi samotnicze życie.
• Żeruje o zmierzchu i nocą. Często kąpie się w rzece lub tarza się w błocie, aby nie dokuczały mu owady. W wodzie chowa się też przed drapieżnikami. Dobrze pływa i nurkuje.
• Kieruje się głównie węchem i słuchem, ponieważ podobnie jak nosorożec bardzo słabo widzi.
• Podczas godów samiec i samica biegają wokół siebie, wydając świszczące odgłosy i obwąchując  się nawzajem. Ciąża trwa 13 miesięcy, samica rodzi zwykle 1, rzadko 2 młodych. Ciało młodych przez pierwsze 3 miesiące życia jest koloru brązowego z białymi pasami, potem wzory zanikają. Młode podąża za matką już po tygodniu. Usamodzielnia się w 2 roku życia. 

WARTO WIEDZIEĆ

• Z powodu białej plamy na grzbiecie i bokach, wyglądającej jak nakrycie końskiego grzbietu zwane czaprakiem inna nazwa tapira malajskiego to tapir czaprakowy.

STATUS I OCHRONA

• Kategoria EN (Endangered) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek zagrożony wyginięciem. Objęty konwencją CITES (załącznik I) i programem EEP.
• Zagrożony wyginięciem głównie z powodu wycinania lasów tropikalnych pod osiedla, drogi i plantacje.

W ZOO Płock mieszka para tapirów malajskich - Krissy i Keenam.

KORONIEC PLAMOCZUBY

łac. Goura victoria                ang. Victoria Crowned Pigeon

WYSTĘPOWANIE

• Indonezja – Papua Nowa Gwinea

ŚRODOWISKO

• Podmokłe tereny w gęstych lasach tropikalnych.

POŻYWIENIE

• Owoce, nasiona, ślimaki. Pokarmu szuka na ziemi.

CHARAKTERYSTYKA

• Brak dymorfizmu płciowego.
• Upierzenie niebieskoszare, charakterystyczny czub na głowie, rozpostarty na kształt wachlarza, o barwie czarno-białej, na końcu łyżeczkowato rozszerzony. Kantarek korońca, czyli pióra na odcinku między przednim kącikiem oka a dziobem oraz okolice oczu są czarne.
• Największy gołąb świata. Długość ciała ok. 75 cm, rozpiętość skrzydeł 120 cm, masa ciała ok. 2,4 kg.

ZACHOWANIE

• Żeruje w grupach 2 – 10 osobników.
• Rzadko lata. Spłoszony potrafi wzlecieć na gałąź na wysokość 3 – 5 m.
• Gatunek monogamiczny.
• W ciągu roku wyprowadza 1 lęg. Samica składa 1 białe jajo. Okres inkubacji trwa 28 – 30 dni. Tuż przed wylęgiem w wolach obojga rodziców produkowana jest serowata wydzielina, tzw. gołębie mleczko, którym młode karmione są przez pierwsze 3 – 10 dni po wykluciu. Gołębie mleczko składem przypomina mleko ssaków i ma duże właściwości odżywcze. Karmienie przez rodziców trwa do 13 tygodnia życia.

STATUS I OCHRONA

• Kategoria NT (Near Threatened) na Czerwonej Liście IUCN – gatunek bliski zagrożenia wyginięciem. Objęty konwencją CITES (załącznik II) i programem ESB.
• Na spadek liczebności populacji wpływają: odłowy w celach konsumpcyjnych, kolekcjonerskich, handlowych, wycinanie lasów tropikalnych m.in. z powodu rozwoju przemysłu wydobywczego.