Wykaz gatunków « powrót
Ssaki / Lista zwierząt
22 maja to Międzynarodowy Dzień Różnorodności Biologicznej. CZYM JEST RÓŻNORODNOŚĆ BIOLOGICZNA? Nasza planeta jest ciągle jedynym miejscem, gdzie możemy żyć. Niesamowitym miejscem, pełnym dużych i małych cudów natury na wyciągnięcie ręki. Spróbujmy obiecać sobie, że zadbamy chociaż o parę ogniw naszej lokalnej różnorodności biologicznej. Kupmy kilka roślin i posadźmy je w skrzynkach lub donicach na balkonie czy tarasie. Nauczmy się starannie segregować śmieci, szanować zwierzęta, ograniczmy jedzenie mięsa, kupujmy warzywa od lokalnych producentów, wykorzystujmy energię słoneczną. Na początek wystarczy parę drobnych rzeczy, które wpłyną korzystnie na otaczającą nas bioróżnorodność i pomogą nam żyć w zgodzie z przyrodą:
| ||||||||||||||||||
8 czerwca świętujemy Światowy Dzień Oceanów. Jak bardzo nasze życie uzależnione jest od środowiska morskiego i czystych morskich wód? Z jakimi problemami musimy się mierzyć, aby zapewnić przetrwanie życia w oceanach? Wszechobecny plastik, zanieczyszczenia, zmiany klimatyczne, wymieranie morskich gatunków – to tematy, które będą zajmować ludzkość już zawsze. Sytuacja nie jest wesoła, ale nadzieją na jej poprawę jest budowanie naszej świadomości i kształtowanie proekologicznych zachowań. Nasze odpowiedzialne postępowanie, w tym m. in. prawidłowe wybory konsumenckie w sklepie, walka ze śmieciami, przełowieniem, nielegalnymi połowami czyli niszczeniem ekosystemów mórz i oceanów to ogromne wyzwanie stojące przed wszystkimi ludźmi. Nasze ZOO i większość innych europejskich ogrodów zoologicznych prowadzi Kampanię „Which Fish?” Współpracujemy z Marine Stewardship Council, organizacją promującą zrównoważoną gospodarkę połowową. Zapoznajcie się materiałami, dzięki którym dowiecie się, jak możecie dbać o oceany MSC. Jeśli przyjdziecie dziś do ZOO to otrzymacie w kasie „Mój morski zeszyt” z grami i zabawami edukacyjnymi, pięknie wydany przez MSC . | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
29 lipca Światowy Dzień Tygrysa To piękne i dostojne zwierzę to największy przedstawiciel rodziny kotowatych i jeden z największych żyjących lądowych drapieżników. W płockim ZOO mieszka para tygrysów syberyjskich. To jeden z 5 (oprócz bengalskiego, indochińskiego, sumatrzańskiego i malajskiego) żyjących jeszcze podgatunków tygrysa. Wszystkie podgatunki są zagrożone wyginięciem głównie z powodu odstrzałów dla skór i nielegalnego handlu częściami ciała zwierzęcia na skutek wierzeń w ich lecznicze właściwości. Liczba osobników wszystkich podgatunków prawdopodobnie nie przekracza 4000 osobników, w tym tygrysów syberyjskich jest ok. 350-400. Celebrujmy święto tego pięknego kota i cieszmy się, że możemy go jeszcze podziwiać. Polecamy Wam obejrzenie filmu o naszych tygrysach, zobaczcie co słychać u Luny i Cycero oraz co robimy, żeby w zoo były szczęśliwe i zdrowe. Co słychać panie tygrysie? Jesteśmy bardzo dumni, że mamy swój udział w ratowaniu tego gatunku.
| ||||||||||||||||||
Chociaż Światowy Dzień Pszczół (decyzją ONZ z roku 2017) obchodzimy 20 maja, to w Polsce mamy ich święto jeszcze po raz drugi. Celem organizacji tych świąt jest uświadomienie ludziom roli pszczół w naszym życiu. Pszczoły są najważniejszymi zapylaczami. Zapylają ok. 4000 odmian warzyw i wiele owoców, zawdzięczamy im produkcję 1/3 żywności. Wiśnie, maliny, truskawki, brzoskwinie, poziomki, morele, jabłka, pomarańcze, papryka, pomidory czy nawet kawa, bawełna i wiele innych plonów roślin uprawnych nie powstałoby bez udziału pszczół. Pszczoły wnoszą zatem bardzo istotny wkład w nasze bezpieczeństwo żywnościowe oraz zachowanie różnorodności biologicznej, od której zależy równowaga w przyrodzie. Niestety chemizacja rolnictwa, antropopresja, zmiany klimatyczne to czynniki ograniczające liczebność tych jakże potrzebnych owadów. Czy podpatrywaliście kiedyś pszczoły żyjące w ulu eksponowanym w naszym Pawilonie Herpetarium? A czy wiecie, że na terenie ZOO mamy pasiekę? Pszczelarze opiekujący się naszymi ulami oceniają stan zdrowia pszczół, bo od pewnego czasu wszystkie owady zapylające potrzebują naszej pomocy. Ostatnia zima minęła jakby niezauważalnie. Temperatury były prawie cały czas powyżej zera, co nie jest dobre dla gatunków, które zapadają w zimowy sen, bo ich organizmy nie mogą dostatecznie odpocząć. Tak również było w tym roku z pszczołami. Od wiosny ruch w pasiekach zaczął się na dobre. Zachęcamy do obejrzenia filmu nagranego w płockim ZOO wiosną tego roku: Jak każdy z nas może pomóc pszczołom? Zakładajmy (choćby małe) łąki, ogródki, hotele dla owadów, oczka wodne, zielone tarasy, kwietne balkony w celu powiększenia różnorodności gatunkowej najbliższego otoczenia.
Kilka informacji o biologii pszczoły miodnej Pszczoła miodna (Apis mellifera) – długość ciała 12-20 mm. Należy do rzędu błonkówek. Królowa i robotnice mają trójkątną głowę i wydłużony, zaostrzony na końcu odwłok. Tułów owłosiony, włoski żółtobrązowe, nasada segmentów odwłoka owłosiona. U robotnic na tylnych nogach znajdują się narządy do zbierania pyłku. Do budowy gniazd wykorzystywany jest wosk, wydzielany przez robotnice z gruczołów woskowych, znajdujących się na odwłoku, w pobliżu odbytu. W gnieździe powstają 3 rodzaje komórek – „normalne”, w których rozwijają się robotnice, nieco większe, w których z niezapłodnionych jaj rosną trutnie, i duże, wydłużone, w których larwy karmione są specjalną wydzieliną gruczołów robotnic – mleczkiem pszczelim. W tych komorach z zapłodnionych jaj powstają królowe. Królowa składa jaja, samce (trutnie) uczestniczą w zapłodnieniu samic i wkrótce potem giną. Robotnice podczas swojego krótkiego życia, budują komórki i czyszczą gniazdo, opiekują się potomstwem, zbierają pokarm i bronią gniazda. Żądło pszczoły znajdujące się na końcu odwłoka powstało z przekształconego pokładełka. Po użądleniu zwierząt stałocieplnych pszczoła ginie. | ||||||||||||||||||
12 sierpnia obchodzimy Światowy Dzień Słonia. Ustanowiono go w roku 2012, aby zwrócić uwagę na tempo wymierania tych największych obecnie żyjących na Ziemi zwierząt lądowych. W świetle niepokojących doniesień z Afryki z początku lipca 2020 roku o znalezieniu ponad 350 ciał martwych słoni w delcie rzeki Okawango w Botswanie, musimy mieć świadomość powagi sytuacji. Naukowcy starają się wyjaśnić przyczyny tych upadków, ale badania wymagają czasu. Jeszcze do niedawna uważano, że istnieją 2 gatunki słoni, afrykański i azjatycki. Zapewne nie wszyscy wiedzą, że po badaniach genetycznych na początku XXI wieku okazało się, że afrykański słoń leśny (Loxodonta cyclotis), uważany wcześniej za podgatunek słonia afrykańskiego (Loxodonta africana), jest oddzielnym gatunkiem. Tak więc mamy teraz trzy gatunki słoni na naszej planecie, dwa w Afryce i jeden w Azji. Słonie afrykańskie, kiedyś występujące powszechnie w całej Afryce, dziś ginące z powodu utraty środowiska i polowań dla tzw. kości słoniowej, spotykane są tylko na południe od Sahary. W roku 1970 było ich jeszcze ok. 1,5 miliona. W roku 2014 szacowano ich liczbę na ok. 700 tysięcy, ale już dwa lata później w roku 2016 na 415 tysięcy. Obydwa gatunki słoni afrykańskich na Czerwonej Liście IUCN mają status VU – vulnerable (narażony na wyginięcie). Słoń azjatycki zwany także indyjskim (Elephas maximus) to mieszkaniec lasów Azji Południowej i Południowo - Wschodniej. Na początku XX wieku populacja gatunku w naturze liczyła ok. 100 tysięcy osobników, dane z roku 2014 to 32 tysiące. Wiele obszarów Azji, na których kiedyś żyły słonie jest teraz zasiedlonych przez ludzi, których liczba wciąż rośnie. W konsekwencji dochodzi do coraz częstszych konfliktów między słoniami a ludźmi, czego rezultatem jest zmniejszanie się populacji słoni. Ponadto gatunek tępiony jest także dla kości słoniowej, skóry i innych produktów. Na Czerwonej Liście IUCN gatunek umieszczony jest w kategorii EN (endangered czyli zagrożony). Słonie to zwierzęta słynące z niesamowitej inteligencji i pamięci. Naturalnie żyją w grupach rodzinnych złożonych z samic i młodych słoni. Samce dołączają do stada okresowo. Część samców żyje samotnie lub w tzw. grupach kawalerskich. W europejskich ogrodach zoologicznych jest obecnie pewna nadwyżka samców i w związku z tym od początku XXI wieku płockie ZOO dostaje okresowo co kilka lat po 2 młode samce słoni indyjskich, które odchowujemy do czasu osiągnięcia dojrzałości (12-13 lat). Potem koordynator gatunku szuka dla nich miejsca w innych ogrodach zoologicznych.
Wielu Płocczan wspomina zapewne Petrę, pierwszą samicę słonia indyjskiego, która przeżyła w naszym ogrodzie 34 lata. Była pupilką pracowników ZOO i ulubienicą mieszkańców miasta. Obecnie mamy w Płocku 2 młode samce, które urodziły się w roku 2011, w znanym z sukcesów w hodowli słoni Ogrodzie Zoologicznym w Emmen (Holandia). To przyrodni bracia mający wspólnego ojca. Mong Tine zwany Gangesem i Shwe Myar zwany Barnabą są dorodnymi i wesołymi młodzieńcami. Barnaba jest nieco bardziej energiczny i czasem próbuje zdominować Gangesa. Podziwiajcie je na wybiegu, zwykle bawią się razem lub odpoczywają. Tak uczciliśmy ich święto w 2020 roku. Odwiedzajcie nasze słonie nie tylko w dniu ich święta! | ||||||||||||||||||
|
poprzednia strona | [1] ... [9] [10] [11] [12] [13] ... [14] | następna strona |
^ do góry